viernes, 28 de marzo de 2014

         

   Os que nos quedamos no aquén preguntamos e choramos por vós, fillos perdidos nos abismos do alén, do esquecemento e da tranquila paz das cousas inertes. Que fado vos levou alá? Vós e mais nós, os construtores e fanáticos da técnica, ficamos mudos ante a ruptura obscena dos nosos soños. Mundos de fantasía, de agarimos, de ledicia das cousas pequenas que agora se foron entre o lixo do tempo ido. Coma xoguetes rotos. Nun instante, nun abrir e pechar de ollos. Dor, negra coma o fondo do mar, é a miña dor, a nosa. Ou pasastes nun lóstrego instantáneo e eterno, preñado de lume e luz, da vida á Vida? Os que quedamos aquí deambulamos, mudos e feridos, coma somnámbulos, sen llo dicir a ninguén, sen sabermos onde ir xogar a próxima ruleta da vida. Por que vós e non nós? E as incógnitas arremuíñanse arredor noso coma a santa compaña das nosas vellas fantasías. Non somos nada ou somos só unha faísca que lle dá lume e vida a outras? Quizais só vagalumes pousados á beira verde do camiño da vida, que sinalan unha ruta, mais non descobren o seu termo, o seu segredo derradeiro. Déixovos caer aí, no descoñecido e amargo océano onde acougades, a miña bágoa rota, amarga tamén, como lembranza húmida dun sentimento de ser tamén da mesma estirpe vosa. Desta nova e vella liñaxe humana que sofre e loita, soña e dubida, sen saber quen é e onde chegará. Déixovos xa aí a todos, orfos de lousa de pedra nobre, catedralicia ou non, que sinale e aloumiñe a vosa tumba. Quédavos aí só a miña voz, voz sen eco, sen fondo, mais con vós e ata sempre

MANUEL CABADA CASTRO (Vigo).

[Publicado na “Voz de Galicia”, 28 marzo 2014, p. 18. As liñas que sinalo en cursiva foron suprimidas]

viernes, 1 de febrero de 2013

Y dura y dura....

Pues si, yo pensaba que no, pero dura y dura y dura...a pesar de arrastrarse y esta crisis nos va a llevar lejos a todos, lejos de nuestras casas y familia los que tengamos que emigrar, lejos de muestro puesto de trabajo  deseado, lejos de la buena vida...que por mucho que nos digan yo no la he visto.
AL final, la gente preparada acabará teniendo que buscarse la vida en otros paises "avanzados" donde los puestos de gestión tengan sentido, porque aquí solo van a quedar los tenderos, fontaneros, carpinteros, soldadores, taxistas...mmm estos creo que lo están pasando mal también; en fin, puestos donde el valor añadido lo dará la mano de obra directa, como sucede en paises que hasta hace poco llamabamos: emergentes...por que emergen de las profundidades, donde nos empezamos a encontrar ahora...aún.
No sé si es mejor cogerse unas "vacaciones" con el paro que aún nos queda, antes de que se acabe también...y buscar una salida en otro pais.
No quiero ser negativo....nunca llovío que no escampase, y seguimos didfrutando de una sociedad que a muchos paises gustaría de tener, la familia, la amistad, camaradería de este bendito pais impedirá males mayores...pero queda aguantar hasta que escampe, eso sí.

Un saludo mesamis. Hacia tiempo...vive dios.

miércoles, 29 de diciembre de 2010

Camellitos de alambre

Ya llegó la navidad; ¡¡¡ felices fiestas a todos !!!
Esperemos que el próximo año, el camello venga cargado por que lo que es este año mirad como ha llegado. A ver si el de 2011 nos trae alguna buena noticia en las alforjas.
La verdad es que tanto el 2009 como el 2010 no han sido malos, todo lo contrario, muy buenos, por lo menos para mi y mi familia...que siga así y que al menos nos quedemos como estamos.
Andamos todos un poco tristes por lo de la crisis, aunque viendo estos días como estan las tiendas...
Crisis what crisis?
A ver si, entre todos, la espantamos a palos el año que viene.
Bicos e abrazos mesamis.

jueves, 9 de septiembre de 2010

El futuro ya esta aquí.

Hoy estaba inspirado, a veces a uno le vienen las ideas (como pepitilas de oro...) y las va dejando en un cajón.
Hoy quiero recuperar esta, talvez un poco viejuna pero que aliviaria el trafico, el poco espacio en la ciudad, los accidentes en autopista ( 4 en 1).
- Motor electrico.
- Posibilidad de unión hasta 4. "One for four" System OFF (Que suena a medio ambiente . . .).
- Me puedo comprar 1, 2 o los cuatro y los uso cuando los necesito.
- Son chulos.

Y se pueden fabricar en Vigo, ya . . . oh si?.
Por cierto, al que le guste la idea que me lo comente que podemos hacer negocio que "hai moita nave industrial valeira . . ."

miércoles, 31 de marzo de 2010

EL CAMBIO DE HORA




Indagando en el porqué de esta modificación horaria que hemos vivido este último fin de semana, me sigo preguntando cuales son los beneficios  de este cambio para el ser humano, a ver:


1.-Beneficio económico. Supongo que el tener dos husos horarios significa que en verano es mas económico adelantar la hora como hemos hecho el domingo, y en invierno será mas económico atrasarla . . . ¿Es mas económico?, ¿Por qué?. Entiendo que ganar una hora mas de luz por la tarde tienen beneficios en la economía pues la genta saldrá a pasear, de compras, etc. hasta mas tarde, pero en el hogar las luces se encenderán mas tarde por la tarde . .  pero MAS TEMPRANO POR LA MAÑANA !!!, o ¿Es que no nos levantamos a trabajar a las 6 o 7 de la mañana en primavera?. Ahora a las 8 de la mañana hay que tener las luces encendidas, antes no. ¿Donde está el beneficio?  En una empresa; yo trabajo en una con máquinas de gran consumo y 3 turnos etc... En este tipo de empresas, al trabajar a 3 turnos, las luces se ajustan a la iluminación exterior, no a la hora que marque el reloj y creedme, la iluminación aporta "algo" al gasto final del comsumo eléctrico, pero mucho más aporta el resto de máquinas y estas no funcionan mas o menos según la luz exterior. Entonces, no veo beneficio.
 
Existen muchos tipo de empresas, las que trabajan al aire libre (contrucción, obras públicas, naval, campo, pesca y muchas otras).  Este tipo de empesas lo que ganan por la tarde lo pierden por la mañana, blanco y en botella . . . .
El beneficio económico auténtico está, SEÑORES, en que al acercarnos al verano, HAY MAS HORAS DE LUZ, mira tu que descubrimiento.

2.- Beneficio psicológico. Este beneficio llegaría directamente de las horas de luz por la tarde, pero esto ya nos lo da la naturaleza poco a poco. Este beneficio se produce ahora, pero en el cambio de Octubre vamos para atrás, osease, desbeneficio.

Antón, señores, mespliquen cual es el beneficio. Dejemos la hora de verano, la actual, para siempre y punto.

Se me antoja todavía mas duro estos dos tipos de husos, cuando se descubre que la idea proviene de un "Lord" ingles, que el año 1918 mas o menos, tuvo esta brillante idea. Pero parece ser que lo que le gustaba era jugar el golf por la tarde... Crisis económicas a parte, sigo sin entender POR QUÉ.

Creo que alguien tiene que obtener algún beneficio, o nos estamos aborregando tanto que ya nadie piensa en el por qué de las cosas.

Flipen un poco con las razones esgrimidas oficialmente:

Patriotismos aparte:

Y para los que no lo teneís claro, y la Pérfida Albión está detras de todo . . . .

Prometo que si me entero de algo nuevo que me convenza de que el cambio realmente es bueno, lo expondré aquí, hasta entonces...  protestemos.

domingo, 21 de febrero de 2010

Impossibol the cabreation . . . ousea, que así non hai quen se cabree . . .

Vosotros direis como se puede cabrear u no,  así . . . .

Voulle cambia-lo nome ó Blog.

viernes, 22 de enero de 2010

Nació un solete . . . llamado Carolina.




Nació a las 21:05 del Domingo 17/01/2010.
Que guapa es m a d r e !!